Henryk Musiałowicz, Z cyklu Reminiscencje, 1980, olej/płyta, 86 x 60 cm, w ramie 100 x 73 cm
Obrazy z cyklu Reminiscencje powstawały w latach 1979-1982. Po pobycie Musiałowicza w Holandii w 1957 roku, gdzie po raz pierwszy spotkał się ze sztuką Rembrandta. Bezpośredni kontakt z malarstwem tego holenderskiego mistrza zdecydowanie zaważył na jego dalszych poszukiwaniach artystycznych. Po powrocie artysta zwrócił się ku lapidarnej formie, wyrażanej zaledwie czernią i bielą.
Musiałowicz traktuje użyte kolory symbolicznie, szuka dla swojego malarstwa nie tylko mowy znaków, ale i mowy barw. Czerń w jego rozumieniu … „wyraża Absolut, biel – to symbol rzeczy ostatecznych, początku i końca, i zarazem nadzieja. Czerwień z kolei to miłość i ciepło, a złoto doskonałość”.
Przedstawiony obraz to oprócz czerni, piękne złoto i błękity, które pojawiają się w zależności od oświetlenia obrazu. „Złoto jest symbolem wartości duchowych (…) U mnie nie jest to po prostu położony płatek złota na płaszczyźnie obrazu. Tak długo nad nim pracuję, żeby przestało być złotem, ale jednak wciąż było (…) Nawet zamalowane, gdzieś przebija przez warstwy farby. Nie ginie, przenika i mówi o tym, co ważne.”
Henryk Musiałowicz (1914 – 2015) eksponował swoje prace na ponad 100 wystawach indywidualnych i brał udział w około 250 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Prace artysty znajdują się w muzeach, a także licznych znaczących kolekcjach prywatnych w Polsce i na świecie. Jego malarstwo wysoko cenione przez krytykę, należy do poszukiwanych przez światowych kolekcjonerów.
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani nabyciem tego obrazu, zapraszam do kontaktu.