Kiejstut Bereźnicki „Szklane naczynia z odbiciem w lustrze”, olej na płótnie, 100 x 150 cm, 1999 r., sygnowana dwukrotnie na obrazie.
Obraz wystawiany:
2003 Gdańsk, wystawa zokazji nadania nagrody im. Kazimierza Ostrowskiego za 2002 rok.
Zorganizowana przez ZPAP okręg Gdański.
Obraz reprodukowany:
Katalog wystawy 2003 zorganizowanej przez ZPAP okręg Gdański str. 62. ilustracja barwna
oraz str. 63 duża ilustracja.
Prezentowana praca swoją eterycznością przywołuje prace dawnych mistrzów weneckich – Tycjana i Giorgione. Znajdziemy w niej połączenie muzyki i malarstwa: harmonię, tonację i rytm. Praca jest wysublimowana, delikatna a jednocześnie harmonijnie rozplanowana, zgodnie z zasadami ładu i geometrii co pozwala na osiągnięcie spokoju.
Obraz namalowany w monochromatycznej, stonowanej kolorystyce. Po dłuższej chwili obcowania z pracą zauważamy jednak, jak wiele barw wyłania się ze szklanych naczyń – dostrzegamy żółcie, szafiry, róże i wiele odcieni szarości i beżu.
Bereźnicki chętnie odwołuje się do XVII- wiecznego malarstwa holenderskiego, weneckiego i hiszpańskiego. Jednak jak sam podkreślał w jednym z wywiadów, czerpanie z dawnego malarstwa nie jest dla niego naśladownictwem, a konfrontacją, dyskusją z dawnymi mistrzami. Fascynacja malarstwem przeszłości odzwierciedla się zarówno w doskonale opanowanym warsztacie, jak i w tematyce prac. Autor korzysta w sposób przemyślany i zarazem swobodny z dorobku ikonograficznego przeszłości, tworząc własne wersje odwiecznych tematów sztuki.
Twórczość Kiejstuta Bereźnickiego intryguje zagadkowością i atmosferą tajemniczości. Inspiruje do zadumy, skłania do medytacji zarówno nad codziennym bytowaniem, jak i tajemnicą wieczności. W nostalgicznych, refleksyjnych dziełach wypełnionych znamienną poetyką ciszy dokonuje się nieustanne przenikanie życia i śmierci, codzienności ze sferą sacrum.
Jeśli bylibyście Państwo zainteresowani nabyciem tego obrazu, zapraszam do kontaktu.