Miłość jest uniwersalnym uczuciem, które oznacza wielki sentyment i fizyczny pociąg, który każdy człowiek wyraża w szczególny sposób. Może zostać przedstawione za pomocą obrazków, symboli, takich jak czerwone serce, róże, amorki.
Jednak artyści, poprzez nadprzyrodzoną wrażliwość, wykorzystując swoje zdolności ekspresyjne i postrzeganie miłości, tworzą niezliczone dzieła sztuki, które uchwyciły naturę, siłę, piękno i pasję związaną z tym uczuciem. Te dzieła pokazują romantyzm, zmysły miłości, pasji, pożądania, ale też zawiedzioną lub utraconą miłość, uzależnienie od tych emocji i tęsknotę za wieczną i spełnioną miłością. Malarze za pomocą kolorów farb, sposobów ich nakładania oraz różnych technik malarskich osiągali pożądane efekty, tym samym podkreślając znaczenie tego najważniejszego w świecie uczucia.
Pablo Picasso w swoim dziele „Pocałunek” z 1969 roku, przedstawia parę w momencie prawdziwego wybuchu uczuć, której twarze, połączone tą samą linią, stanowią jedność. Ten obraz wydaje się mieć na celu wyeksponowanie intymności, bliskości i przywiązania, które zachodzi między dwojgiem ludzi podczas pocałunku. Jednak Picasso uczynił go nieco obojętnym. Widać to w wyrazie twarzy i emocjach mężczyzny, który nie łączy się już w namiętnym impulsie z kobietą, jego oczy nie patrzą już w nią, ale gdzieś w innym kierunku. Kobieta zaś jest zmysłowa, kochająca i namiętna. W ten sposób pokazany zostaje między nimi pewien dystans, zarówno fizyczny, jak i emocjonalny, jednak pozostaje ta cienka linia połączenia i zrozumienia, na którą kładzie się główny nacisk w tym obrazie.
Obraz powstał w najbardziej dojrzałym stadium twórczości Pabla Picassa (1881-1973), dziś wisi w Muzeum Pabla Picassa w Paryżu, zwanym miastem miłości…
Twórczość Picassa inspirowała również polskich artystów, jednym z nich był Janusz Przybylski, przedstawiciel nowej figuracji, o której publikacja pojawi się niebawem.