Henryk Kuna, Portret Wincentego Wodzinowskiego, lata 20. XX w.
Gips brązowiony, 70 x 25,5 x 25,5 cm, Sygnowany u dołu: „H. Kuna”. Rzeźba autorska wykonana przez artystę
„Portret Wincentego Wodzinowskiego” jest rzeźbą interesującą na tle dorobku artysty, gdyż w jej formie można wyczuć wpływ Konstantego Laszczki, nauczyciela, autora i profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Portrety i popiersia stanowią w spuściźnie Kuny nieliczną grupę, a prezentowane dzieło odznacza się rzadkimi u niego realizmem, szczegółowością i bogatą fakturą. Większość prac modelował gładko, ta natomiast nosi ślady procesu twórczego, widać na niej odciski palców, jest pokryta charakterystyczną gliniastą strukturą.
Stylistyka dzieła sugeruje, że powstała ona w okresie działalności, gdy tworzył w duchu Młodej Polski i nawiązywał stylistycznie do Auguste’ a Rodina, najważniejszego rzeźbiarza epoki nowoczesnej, a później – do Aristide’a Maillola. Autor zaznaczył fakturalność w opracowaniu materii i uwydatnił światłocieniowe zalety formy. Dzięki temu można poznać wpływ swoistego impresjonizmu Rodina, naśladowanego wówczas przez artystów w całej Europie.
Henryk Kuna debiutował w 1904 w warszawskiej Zachęcie, należał do stowarzyszenia Rytm i był jednym z głównych reprezentantów tego ugrupowania. Twórca bardzo szybko, jeszcze przed sukcesem polskiego pawilonu na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, został uznany za jednego z najważniejszych polskich rzeźbiarzy. Ówczesna krytyka artystyczna rozpisywała się o nim entuzjastycznie i niekiedy zestawiała go z Xawerym Dunikowskim.
Jeśli jesteście Państwo zainteresowani nabyciem tej rzeźby, zapraszam do kontaktu.