Edvard Munch w Muzeum Narodowym w Warszawie na wystawie „Przesilenie. Malarstwo Północy 1880-1910.”
„Temat przedstawienia we wnętrzu, często obecny w sztuce Północy, należy również do najważniejszych wątków w twórczości Edvarda Muncha. W jego ujęciu wnętrze, zwłaszcza prywatnego mieszkania lub domu, przestaje być bezpiecznym schronieniem dla swoich mieszkańców (czy, tym bardziej, tłem dla idyllicznej sceny rodzinnej). To przestrzeń pełna dysonansów, groźna, przytłaczająca. Munch kreuje ją w taki sposób, żeby znaleźć wyraz dla skrywanych przeżyć jednostki, czyni to za pomocą ekspresyjnych środków.”
Poszukiwania Muncha są zbieżne z ówczesnymi tendencjami w literaturze, teatrze i wreszcie w psychologii. Ekspresyjna przestrzeń, którą artysta wykreował w swoich obrazach około roku 1890, wywarła również silny wpływ na sztukę XX i XXI wieku. O ekspresjonizmie jako kierunku w sztuce napiszę w kolejnych publikacjach.